Wirusy są dosyć osobliwym tworem, który do namnażania wykorzystuje organizmy żywe takie jak bakterie, bezkręgowce czy kręgowce. Ich natura wydaje się być okrutna, gdyż w skutek przetrwania ich materiału genetycznego, cierpi organizm gospodarza. Sposób ich działania jest niezwykle kreatywny. Jak zatem działają mikroskopijni zabójcy stworzeni przez matkę naturę?
Budowa
Wirion w porównaniu ze złożoną budową innych komórek jest dosyć prostym tworem. Składa się bowiem z osłonki białkowej zwanej kapsydem, która chroni materiał genetyczny wirusa znajdujący się w jej wnętrzu. Ponadto niektóre wirusy posiadają również osłonkę lipidową umożliwiającą wydostanie się z zainfekowanej komórki poprzez pączkowanie. Kształt wirusa określany jest jednak przez ułożenie przestrzenne kapsydu.
Genetyka wirusa
Materiał genetyczny wirusów również może się wyróżniać na tle innych organizmów. Są one bowiem zdolne do posiadania nie tylko występującego powszechnie dwuniciowego DNA oraz jednoniciowego RNA. Istnieją wiriony, których materiał genetyczny składa się z jednoniciowego DNA lub dwuniciowego RNA, co jest niespotykane u innych organizmów żywych.
Infekcja
Atakowanie komórki przez wirusy odbywa się nieco inaczej w zależności od posiadanego typu materiału genetycznego. Jednak istnieje powszechny schemat, który powtarza się przy każdym zakażeniu wirusowym. Pierwszym etapem jest przyłączenie wirionu do powierzchni komórki gospodarza (jej błony, bądź ściany komórkowej). Następnie połączone odpowiednimi receptorami wirusy wnikają do wnętrza komórki, gdzie rozpoczyna się proces tworzenia składowych wirionu. Podstawowym założeniem w tworzeniu nowych wirusów jest replikacja genomu, czyli wielokrotne powielenie materiału genetycznego intruza. Na tym etapie może nawet dojść do połączenia genomu wirusa z genomem gospodarza. Proces ten jest niezwykle ciekawy, gdyż następstwem takiego działania jest komórka, która na drodze ekspresji genu oprócz niezbędnego dla siebie materiału budulcowego, tworzy również składowe cząsteczki wirionów. Końcowe etapy to tworzenie nowych wirusów i opuszczenie komórki gospodarza. Podczas procesu infekowania komórki często zostaje ona uśmiercona i ulega rozpadowi.
Systematyka walki z wirusami
Walka z chorobami wirusowymi jest trudna, gdyż wiriony nie wykazują własnego metabolizmu. Skutkuje to brakiem możliwości zatrzymania ich funkcji życiowych. To też leczenie chorób wirusowych na które nie istnieją szczepionki, sprowadza się do ograniczania rozwoju infekcji. Wcześniej wspomniane szczepionki są bardzo skutecznym sposobem walki z wirusami, gdyż dzięki nim organizm sam uodparnia się na działanie danego wirusa, przez co nawet obecność wirionu w organizmie nie będzie prowadziło do przykrych konsekwencji, ponieważ układ odpornościowy zniweluje jego szkodliwe działanie.